Doğu Ukrayna’da, Rus kış saldırısı şu ana kadar çok az başarı elde etti. Sahadaki kazançlar küçük ve kayıplar yüksek. Bu, örneğin, Rus işgali altındaki Donetsk kentine 50 kilometre uzaklıktaki Vuhledar kasabası çevresindeki çatışmalar için geçerli.
Eski bir kömür madenciliği kalesi olan Vuhledar, şu anda sadece yaklaşık 1.000 kişiye ev sahipliği yapıyor. Şehrin görüntüsü ve durumu şok edici. Ağır hasar göstermeyen tek bir bina bile bulunamıyor.
Yaşam koşulları son derece zor, muhtemelen Orta Avrupalılar için neredeyse hayal bile edilemez. İçme suyu da eksik; bazı yerlerde ocak veya kar kaynatacak elektrik yok.
Vuhledar çevresinde ve içinde Ukrayna silahlı kuvvetlerine dair çok az işaret vardı. Rus mevzilerine topçu ateşi sürekli olarak duyuluyordu; karşı ateş duyulabiliyordu. Kasabanın gevşek bir şekilde “kömür hediyesi” olarak tercüme edilen adı, hala bir zamanlar ağır sanayinin büyük önemini hatırlatıyor.
Cephe hattının diğer tarafında, birkaç kilometre ötede durum tıpkı Vuhledar’daki kadar ıssız. Görülecek tek bir ruh yok; savaş bu köyleri de yaralıyor.
Sakinlerin bir daha geri dönüp dönmeyecekleri şüphelidir; kesin olan şu ki, Vuhledar ve Donetsk Havzası’ndaki kasabaların çoğu, muhtemelen savaştan önce Ukrayna’da sahip oldukları ekonomik önemi asla geri kazanamayacak.
ORF muhabiri Christian Wehrschütz, Vuhledar’da fırıncı Oleg ve çalışanı Viktor’a eşlik ediyor. Birlikte, bir gece önce pişmiş 1.500 somun ekmeği Pokrovsk’tan arabayla bir saat uzaklıktaki Vuhledar’a getiriyorlar.
Yolda birkaç Ukrayna ordusu kontrol noktasından geçmek zorunda kaldılar. Gidecekleri yere varmadan birkaç kilometre önce uçaksavar ceketlerini ve miğferlerini giyerler çünkü Vuhledar bir savaş bölgesidir ve her an topçu ateşi mümkündür.
