Connecticut’ta Bir Aşk Yuvası
Dört yıl önce, bir çift serçe mikrodalga fırınımıza yuva yaptı. Kocam onları tahliye etti. Yeniden inşa ettiler. Kocam vazgeçti. Çığlık atan gecekondular şimdi her Mayıs ayında bir aile kurmak için geri dönüyor. Yulaf ezmemizi yerken onların gözetlemelerini duyuyoruz ve çiftin yavruları için yiyecek ararken bahçemizde uçuşunu izliyoruz. Ekim ayında, onların ve çocuklarının ayrıldığını ani sessizlikten biliyoruz. Connecticut havalandırmasında onlara bir aşk yuvası sağlamaktan mutluluk duyarak, her yıl yeniden inşa etme yetenekleriyle teselli buluyoruz. — Beth Levine
Bu Karanlık Yıkım
Hastaneden taburcu olduktan sonra Patti, Port Royal, SC’deki karantinaya alınan hasta odamın kapısında duruyor, bu can sıkıcı virüs için, ona bu kadar derin bir keder yaşattığım ve gece gündüz beklemem gerektiği için özür dilerim. “Yapma,” diyor, dili acıyla dolmuş. “Seni seviyorum.” Aniden miyop olduğumu anladığımda verdiği yanıt zaten kısa olan nefesimi kesiyor: 52 yıllık evlilik ve hala aşkın kazanılması gerektiğini düşünüyorum. Penceremin dışında, canlı meşe ağaçları ve İspanyol yosunları sallanıyor. Birleşen gözlerine bakıyorum. Bu karanlık yıkım sayesinde eski aşk yeniden çiçek açar. — Steven Lewis
String tarafından tutulur
11 yaşında, yeme bozukluğu programının en küçüğüydüm. 60’larında, Shelly en yaşlısıydı. Çırpılmış yumurta gibi kokan koltuklara hapsolduk, her şeyle oynadık: ipler, mendiller, giysiler, boncuklar. Bir danışman oyuncaklarıma el koyduğunda Shelly araya girdi: “O sadece bir bebek.” 100 gün sonra serbest bırakıldım. Shelly avucuma bir bileziği bastırdı – iki deri kordon arasına dizilmiş minik, yanardöner boncuklar. Yedi yıl sonra bileğim Shelly’nin bilekliği için çok büyük. Ama sert deriye yerleştirilmiş boncuklara baktığımda, gazinin kollarındaki genç kızı düşünüyorum. — Eliza Rudalevige
Yatağım, Odysseus’um
Yapışkan bir Ağustos Pazar günü, erkek arkadaşım yatağımı elektrikli kaykayıyla dengeledi. Onu Manhattan’ın iki mil batısındaki yeni evine bu şekilde taşıdı. Arkasında sarı bir Gatorade ile koşarken, zekasına bayıldım. Birinci Cadde’deki trafiğin içinden geçtik ve yoğun meyve satıcılarının yanından geçtik. Central Park’taki yaşlı adamlar alkışlamak için satranç oyunlarını durdurdu. Yaya şeridinde şilteyi indirirken bisikletçiler tezahürat yaptı. Bir saatlik maceramızın ardından maskelerimizin arasından öpüştük. Bazılarının ölü dediği bu şehir çok canlı. — Meghan Gunn
nytimes.com/modernlove adresinde daha fazla Minik Aşk Hikayesi görün. Sizinkini nytimes.com/tinylovestories adresinden gönderin.
Modern Love’dan daha fazlasını mı istiyorsunuz? TV dizisini izleyin; bültene kaydolun; veya podcast’i iTunes, Spotify veya Google Play’de dinleyin. Ayrıca NYT Store’da yağmalarımız ve “Modern Love: True Stories of Love, Loss and Redemption” ve “Tiny Love Stories: True Tales of 100 Words or Less” (ön sipariş için mevcut) adlı iki kitabımız var.
